D. ANONYMUS
ΠΕΡΙ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΙΑΣ
(Oxyrhynch. Pap. 410, III 26 sq.)
(I) καὶ ἄλλοι τινὲς τὲ ἀξιώσοντι. καὶ αἴ κʼ ἐν τᾶι λέξει τᾶι <κατʼ> ἀρχὰς τᾶν ἐφόδων **** καὶ μὴ γεγραμμέναις δοκῆι χρῆσθαί [τις], ἀλλὰ ἰδιωτικαῖς, [κα]ὶ μηδὲν ὡς ἀκρει<βέως εἰ>δὼς ἀλλʼ ὡς οἰόμε[ν]ος καὶ ἀκακοὼς λέγηι ἢ τῶν δικαστήρων ἢ ἄλλων τινῶν. 5 ἐν μὲν τοῖς προοιμί[οι]ς ταῦτα χρήσιμα ἐς [ἐπ]ιείκειάν ἐντι, ἐν δὲ [τᾶι] διηγήσει τῶν πρα[γμ]άτων, ὥστε βέλτει[ον] καὶ μεγαλοπρεπέ[στερον τὸ ἦθος φαί[νεσ]θαι, τάδε χρήσιμα· [μι]μήσασθαι δεῖ τὸν [ἔτι ν]έον. καὶ πρᾶτον [λέγεν] τὰν ἰσχύν μικκὰν <ὡς ποτὶ τὸ μέγεθος> [τὸ τῶν] ἀδικημάτων [σαμαί]νω. ἐν τοῖς δι[καστ]ήρεσσι 10 μὴ ἀφα[νιάζεν,] εἰ δὴ μόνως [ἐθέλε]ις με[γα]λοπρε[πεστέ]ρως λ[έγ]εν. καί . . . . . . . . . . . αλλον . . . . . τους αντιλε . . .
Supplementa pleraque Anglorum editorum 2 Textum lacuna laborare non solum καὶ docet, verum etiam ex eo sequitur, quod feminine γεγραμμέναις et ἰδιωτικαῖς non habent, quo referantur (γλώσσαις?) 6 in διηγήσει technico sermone fixum vocabulum attica dialecto scripsit 10 μηφα Pap. Crasin fuisse putavi, sed ἀφανιάζειν incertum et exempli gratia positum 10 -ρος π legerunt
(II) Desunt versus sex, sequentium sex versuum haec exstant initia ραδ . . . . . . . . . περιπ . . . . . . . . . παν . . . . . . . . . βαιων . . . . . . . . . ανωμ . δυ . . . . Deinde περὶ ὧν . . με . . . . . . . . . ρ . . τοις διαλέγεται. καὶ ὅ τι κʼ ἀξιῶντι, τοῦτο μέγα. οἷον “[ο]ὐδʼ εἰ χρυσείη<ι> Ἀφροδείτη<ι> εἶdος ἐρίζοι”, “ο[ὐδʼ ὅσα λάινος οὐδὸς ἀφήτορος”, οὐδʼ ὅσα Θήβαις Ἀἰγ[υπ]τίαις”, καὶ ὅσα ψάμ[αθ]ός τε κόνις τε”. παραδείγματα δὲ οἷο[ν οὐ]ρανῶ<ι> ἐστή[ριξε κάρη] καὶ ἐπὶ χθο[νὶ βαίνει”,] καὶ Σοφοκλῆ[ς . . . . τέκ[νο]ν οὐδὲ . . . . α αφαν . . . . . . . . . α παρα . . . . .
(III) . . . . . . . . . νη . . . . . . . . . τον . . . . . . . . . [θα]υμάζομεν . . . . . . . . . περοιμαν . . . . . . . . . εις τε και κλυ . . . [μεγ]αλοπρεπέστε[ρα . . . . π]άντα φαιε . . . . . . . . . ελλων δι . . . . . . . . . μενα τ. [ἔτι] δὲ μηδὲν αἰσχρὸν [μ]ηδὲ προπετὲς ἁδέ[ως] λέγε. καὶ γὰρ μικρ[ο]π[ρ]επὲς τὸ τοιοῦ[τον] κ[α]ὶ ἀκολάστω ἤθεος. τὸ δὲ φεύγεν τὰς αἰσχρολογίας μεγαλοπρεπὲς καὶ κόσμος λόγω. μετὰ δὲ ταῦτα πάντα, ὅ τι διαγα<σῇ>, μετά τινος ὑπο[θ]έσιος χρηστᾶς διά[γ]εο καὶ διανοίας, ἢ δι[oρθώ]μενός τι ἢ οἰ[όμε]νος ἢ χρήιζω[ν] 5 . . . . ω . μ . . . . . . . . . sequentes versus sex evanidi.
2 φεύγειν Pap.
(IV) πινοις, τὼς δὲ πονηρὰς μεμφόμενος. ὁποίως γὰρ ἤ κʼ αἴρ[ηις] καὶ ἐπαινῆ[ις ἢ μέμ]φηι ἢ μισῆις ἢ ἀσπάζηι, εἰ χρή<ι>ζοι, τοιοῦτον τὲ ὑπολαμψοῦνται ἦμεν. οἱ γὰρ πολλοὶ τῶς ὁμοίως ἀποδέχονται. ὧ δὴ καὶ τῆνο ε[ἴ]ρητ[αι] “οὐ πώποτʼ ἠ[ρώτησα] 5 γεινώσκων, [ὅτι τοιοῦτός ἐστιν, [οἷσπερ] ἥδεται ξυνώ[ν]” . . . . . . . . . αε . τούτοις . . . . . . . . . εστια και . . . . . . . . . μενεστ . . . . . λέγεν ον . . . . . . . . . [ἐ]πιεικέω[ς μεγαλο]πρεπὲς φα[ίνεται,] κοινὸν δʼ ἐ[στὶ ποτὶ] πιθανότητ[α τοῦτο. οἷ]ον γὰρ μὴ ἐπιβε[βω]λευκῆμεν ἀλλʼ αὐτοσχεδιάζεν τὸ ἐπιλελᾶσθαι. ἔστι δʼ ὅκα ϯ μιν τὰ τοιαῦτα 10 ποτιποιωσο. σχεδ[ὸν] δὲ καὶ πᾶν τὸ εἰρ[ω]ν[ι]κὸν μεγαλ[οπρεπές].
1 οποιος χρηναιτ Angli. De ἤ κα cf. καί κα Aristoph. Lys. 117 2 ἢ χρήζοι Angli. εἰ χρῄζοι est “si desiderium sit”, explicatur papyrο, quod traditur Sophocl. O. C. 1426 χρῄζει γάρ. 3 τοὶ γὰρ corrigitur 9. 10 ὅκ’ἄμεινον τὰ τοιαῦτα ποτιποιῆσθαι?